اعتقاد به وجود چند نیروی برتر از انسان در طبیعت را چندخدایی می‌خوانند. بیشتر دینهای بشر از این دسته‌اند.
انواع مختلفی از چندخدایی وجود دارد. پرستش ارواح در گذشته، و اعتقاد به وجود ارواح در تمامی موجودات طبیعت از ابتدایی‌ترین اشکال چند خدایی می‌باشد.
باور به چند ارباب انواع با خصوصیات بشری که هر یک به اداره امور بخشی از طبیعت می‌پردازند یکی از مهم‌ترین اشکال چند خدایی می‌باشد.
چند خدایی اساطیر یونانی، اساطیر رومی، اساطیر نوردیک، اساطیر سومری، اساطیر عیلامی، اساطیر بابلی، اساطیر مصری، آشوری، بعضی فرقه‌های هندو، آزتکها از این دسته می‌باشند.
معمولاً دوگانه‌پرستی را چند خدایی نمی‌دانند. این مطلب مربوط به جدایی دو خدا از هم می‌شود که در بعضی ادیان ذات این دو خدا را یکی می‌دانند.
در مورد مهرپرستی چون با وجود اعتقاد به خدایی بزرگ مهر را قوی‌تر از این خدا می‌دانند تک‌خدایی یا چندخدایی در آن محل بحث می‌باشد.
